Έχετε φτάσει στο τέλος του δρόμου. Υπάρχει τέλος; Ή μήπως όλος ο χρόνος, όλη η ύπαρξη είναι ένας κύκλος, μια αιώνια ροή; Όλη η ζωή δεν περιέχει νερό;
Βλέπεις την εκκλησία, τον καβαλάρη, το κάστρο και το υδραγωγείο στην άλλη πλευρά; Αυτά τα κτίρια είναι ίχνη του παρελθόντος, διαφορετικών εποχών της ιστορίας. Υπάρχουν εδώ μαζί σας και όμως προέρχονται από μια εποχή που έχει περάσει πολύ καιρό. Όλη η ύπαρξη είναι τώρα.
Στην αρχή, το ελάχιστο μούδιασμα σπάει εκεί που η αφή διαλύεται…
με σταγόνες ψεκασμού που βρέχουν ελαφρά σαν παγωμένες πληγές…
καθώς από πάνω οι μαύροι κουκουλοφόροι κράζουν.
Οι παλίρροιες του νερού βυθίζονται και φουσκώνουν με αναπνοές
αναιμικά μισοφέγγαρα τραβούν που ρουφάνε σταλαγμιτικά ναυάγια…
και τραβούν τα βάθη των διαβολικών αυλών…
τότε οι κραυγές χιλιάδων ξεσπούν σε βρυχηθμούς
από άλογα που σφυρηλατούνται στη στεριά, τα φαντάσματά τους πετούν μέσα στο κύμα
και τραβούν πίσω τον Κρίσπιν στην ομάδα τους.
Κάτω μέσα από κοπάδια βουβών ματιών πέρα από πτερύγια και λέπια γυρίζει και πέφτει σε σπήλαια που πάλλονται με πλήθη που περιμένουν μέσα στον πίδακα των άφωτων αιθουσών,
οι μαρμάρινοι βολβοί των ματιών του σταθεροποιούνται και γλαρώνουν και μετά σπάνε σε κοβάλτιο μέσα στα κύματα, τα μαλλιά του αφρίζουν λευκά πάνω στην τούφα, τα οστά του διαλύονται για να σπάσουν την άμμο.
Τώρα πάρε μια βαθιά ανάσα.
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι είστε μέρος αυτού του κύκλου. Ένα μεγάλο μέρος του σώματός σας αποτελείται από νερό, οπότε είστε συνδεδεμένοι με κάθε ωκεανό, κάθε ποτάμι, κάθε σταγόνα βροχής και τα σύννεφα. Το νερό που πίνετε το ήπιαν οι δεινόσαυροι πριν από εσάς και τροφοδοτεί επίσης το φυτό του σπιτιού σας. Όλη η ύπαρξη είναι τώρα και περιέχει ολόκληρο το παρελθόν και κάθε πιθανό μέλλον.
Ένα κομμάτι του χρόνου έχει τελειώσει και δεν υπάρχει (πλέον), το άλλο κομμάτι μόλις έρχεται και δεν υπάρχει ακόμα.
